موقعیت شهر جیپور در شمال غربی کشور هند و مرکز ایالت راجستان است که در سال 1728 توسط ماهاراجا ساوای سینگ دوم,فرمانروای آمبر ساخته شد. به دلیل وجود ساختمان های صورتی در قسمتی ازجیپور به شهر صورتی نیز معروف است. جیپور از نظر داشتن طرح شهری رتبه ی نخست را در هند به خود اختصاص داده است.این شهر بزرگترین صادر کننده الماس,طلا و سنگ های قیمتی می باشد و تنها شهری است که به پرداختن و تراشیدن الماس آبی میپردازد.
آب و هوای این شهر خشک و دارای باران های موسمی است و هندی، راجستانی، انگلیسی، پنجابی و سِندی از زبان های رایج آن می باشد.
این کاخ در سال 1799 از سنگ ماسه قرمز و صورتی به دستور مهاراجا ساوای پراتاپ(پادشاه جیپور) و با الهام از تاج خدای هند( کریشنا) ساخته و در مرکز خیابان اصلی و مرکز تجاری جیپور واقع شده است.
پنجره های کندو مانند که دلیل نام گزاری این مجموعه است، باد را به داخل راهنمایی کرده، باعث خنکی ساختمان می شود و تعداد آن ها به 953 عدد می رسد. طراحی این ساختمان به گونه ای بوده که بانوان سلطنتی می توانستند بدون آنکه دیده شوند از پنجره ها شاهد زندگی مردم عادی باشند.
های مختلف مرمر وجود دارد که روی آن ها با تذهیب و منبت کاری تزیین شده است.
جال محل در قرن 18 به دستور مادیو سینگ اول ساخته و باز سازی آن توسط مهاراجا جای سینگ دوم انجام گرفت.
دریاچه مان ساگار در شمال جیپور، نام دریاچه ای استه که این بنا در آن قرار دارد.
کاخ آبی شامل پنج طبقه است که با بالا آمدن آب دریاچه، چهار طبقه آن زیر آب رفته و فقط طبقه آخر آن بیرون میماند. نمای این کاخ شبیه به نمای کاخ اودایپور بوده که به عنوان کاخ تابستانی شاه و محلی برای شکار مورد استفاده قرار میگرفته است.
دسترسی به کاخ توسط قایق های چوبی سنتی جیپور امکان پذیر است ولی ورود به داخل آن ممنوع می باشد.
دیوارهای روشن این کاخ تضادی زیبا با آبی آب دریاچه دارد و تماشای آن هنگام غروب و شب هنگام با نورپردازی خیره کننده اش بسیار لذت بخش است.
کاخ شهر در شمال جیپور قرار دارد و بین بعضی از مردم هند به عنوان بزرگترین کاخ شناخته می شود.
این کاخ بین سال های 1729 تا 1732 ساخته شد که در فضای آن میتوان پیوند معماری هندی و اروپایی را مشاهده کرد.
این شهر شامل 11 کاخ است و خانواده سلطنتی در بخش بزرگی از این شهر اقامت دارند که برخی از کاخ ها مثل کاخ چاندرا و کاخ مبارک به موزه تبدیل شده اند.
موزه آلبرت هال در قلب جیپور و در قرن 19 ساخته شد. دیزاین مجدد این بنا در سال 1876 توسط جیکوب سنتون افسر ارتش انگلستان، در زمانی بوده که ادوارد پادشاه ویلز قصد بازدید از هند را داشته انجام شده است.
این موزه به عنوان موزه مرکزی حکومت هند شناخته می شود و در آن حدود نوزده هزار اشیا ی قدیمی از جمله سلاح های جنگی،مجسمه های گوناگون،نقاشی های مختلف، انواع ظروف و زیورآلات، آلات موسیقی و مجسمه خدایان وجود دارد.
در ساختمان این بنا میتوان معماری به سبک شمال هند و معماری انگلیسی را مشاهده کرد که نمای آن شبیه به موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن نیز میباشد.
این دروازه در سال 1727 در مسیر جاده آجمری راجستان ( که نام آن از این جاده گرفته شده است) بنا شد و یکی از هفت دروازه شهردر شمال جیپور می باشد.
ارتفاع دروازه 6 متر بوده و قسمت های بالای آن با موتیف های (نقش های تکرارشونده) گلدار تزیین شده است.
دروازه آجمری توسط پارکی احاطه و به یکی از بازارچه های هند راه دارد که میتوان از آنجا نیز دیدن و به تهیه سوغاتی پرداخت.
قلعه آمر که به آن آمبر هم گفته می شود و از سنگ مرمر سفید، سنگهای قرمز و عاج فیل در بالای تپه ای به نام تپه ی عقاب ها بنا گشت.
این کاخ به عنوان ییلاق برای راجپوت مهاراجا و خانواده اش بنا شد که در ساخت آن از معماری ایرانی و هندی استفاده شده است.
یکی از جاهای دیدنی این قلعه تالارعمومی گفتگو دارای چهل ستون می باشد. دریاچه روبروی قلعه باعث نیز به زیبایی افزوده است.
قسمت قدیمی قلعه شامل بت خدایان دانش و قدرت از جنس نقره بوده و در ورودی معبد شیلا ماتا که به رب النوع ها اختصاص دارد، قرار گرفته اند.
قسمتی از این کاخ، قلعه جایگراه نام دارد که جز 3 قلعه مستحکم جیپور به شمار میرود و هدف از ساخت آن حفاظت از کاخ آمر بوده است. طول آن حدود 3 کیلومتر است و از راه زیر زمینی به کاخ آمر راه دارد.
این رصد خانه در نزدیکی کاخ شهر و کاخ بادها و از سنگ های محلی و مرمر ساخته شده است. هر وسیله ی موجود در این مکان مقیاس نجومی دارد.
ساخت این مکان در سال 1720 توسط ماهاراجای شروع و در سال 1738 کامل شد. وی در 5 ناحیه از دهلی و جیپور مجموعه هایی ساخت که این مکان عظیم ترین آن ها محسوب میشده است.
بزرگ ترین رصد خانه سنگی جهان به دلیل بعضی از اطلاعات نادرست فقط به مدت 7 سال مورد استفاده قرار گرفت. نام این مکان به معنای وسیله محاسبه است و در سال 2010 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
کل این معبد از مرمر سفید و در سال 1988 وسط حیاطی سرسبز ساخته شده است. برعکس بنا های دیگر هند که طبق معماری باستانی طراحی شده اند، این بنا طبق معماری جدید بنا شده است.
داخل معبد با نقاشی ها و تصاویر هندی آراسته شده و موزه ای متشکل از وسایل مربوط به اجداد بیرلا هم در آن به چشم می خورد.
معبد میمون ها در ده کیلومتری جیپور در تپه های آراوالی ومجاور آبشار قرار دارد.
تاریخچه این مکان به قرن 16 بر میگردد ولی بنای اصلی از قرن 18 دیده شده است. سازنده این بنا دیوان رگ کریپارام ( یکی از کارگران ساوای جای سینگ دوم) بوده است.
بیشتر قسمت های این معبد از سنگ صورتی و مزین به آب طلا و نقاشی های زیبایی ساخته شده است و به عقیده خیلی ها بهترین نمونه معماری راجستان را دارد. هندی ها از دو استخربالایی و پایینی مقابل معبد به عنوان محلی برای تطهیر و شستشوی گناهان استفاده می کنند.
علاوه بر میمون ها، معبد به دلیل هفت چشمه آب طبیعی اش بازدیدکنندگان بسیاری را به خود جذب می کند.