گوا

گوا(Goa)

این شهر در قسمت غربی شبه جزیره هند واقع شده و از غرب به دریای عرب متصل می شود.

نام گوا در حماسه مهابهارتا به معنی مردم گاوبان ترجمه شده است.تاریخ این شهر به قرن 3 برمیگردد که در آن زمان به آپارانتا نیز معروف و تحت حکومت مایریان ها بوده است.

شهر بندری گوا با مساحت ۳،۷۰۲ کیلومتر مربع دارای عنوان کوچکترین ایالت موجود در هند و همچنین چهارمین رتبه از لحاظ کم جمعیتی درهند با ۱،۴۰۰،۰۰۰ نفر می باشد. این شهر را میتوان به بندر گوا و شهر گوای قدیم تقسیم کرد.

به دلیل حکومت پرتغالی ها از سال 1510 تا سال 1961 بر این منطقه، فرهنگ آن ها بسیار متفاوت تر از دیگر نواحی هند است و بسیاری از آن ها به زبان پرتغالی نیز مسلط هستند.

کمسیون ملی جمعیت، گوا را به عنوان بهترین منطقه ی هند برای زندگی معرفی کرده است و لازم به ذکر است که این شهر بیش از هر چیز به واسطه سواحل زیبا وغذاهای لذت بخشش شناخته شده است.

در ماه می گوا دارای گرمترین هوا بوده و از ماه دسامبر تا اواخر فوریه دچار سرمایی کوتاه مدت می شود.

جاذبه های گردشگری

آبشار دودساگار(Dudhsagar waterfall)

یکی از بلند ترین آبشار های هند است که در مرز بین گوا و کارناکاتا در 60 کیلومتری مرکز ایالت پانجی قرار دارد.

طول این آبشار 310 متر و عرض آن 30 متر می باشد و در وسط جنگل بسیار زیبای گوا واقع شده است. تنها راه دسترس به این آبشار از طریق قطاربوده که تجربه ای بسیار جالب و مفرح است.

در بین خود مردم گوا به این آبشار واجرا ساکالا گفته می شود و نام آن بخاطر ظاهرش به عنوان دریایی از شیر توصیف شده است.

کلیسای عیسی کوچک(Bom Jesus Basillica Church)

این کلیسا یکی از بهترین نمونه ها به سبک باروک بوده و تنها کلیسایی در منطقه گوای قدیمی است که در آن از گچ کاری استفاده نشده است.

Bom jesus به معنای عیسی خوب یا عیسی نوزاد است.

ساخت آن توسط اسقف اعظم گوا(منزس) در سال 1594 آغاز و تا سال 1605 ادامه داشت و اکنون جزو میراث فرهنگی یونسکو شناخته می شود.

عمارت زیبای کلیسا با نمای سنگ گرانیتی سیاه، معماری باروک را به خوبی نشان می دهد.

در این کلیسا جسد فرانسیس زاویر(اولین مبلغ مسیحیت در گوا) داخل تابوتی شیشه ای قرار دارد که گفته می شود بدن او مومیایی شده و طی سال ها سالم مانده است.

کلیسای جامع گوا(Se Cathedral Church)

از تاریخی ترین ساختمان های گوای قدیم است که با طول 76 متر و عرض 55 متر به عنوان یکی از بزرگترین کلیساهای آسیا نیز شناخته شده است.

این بنا پس پیروزی پرتغالی ها و تسلط آن ها از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام توسط جورج کابرال(فرماندار پرتغالی) بازگشایی و ساخت آن نیز از سال 1562 تا 1619 به طول انجامید.

کلیسا شامل دو ساختمان بوده که یکی در سال 1776 متلاشی و هیچوقت باز سازی نشد، دارای 5 ناقوس است که به بزرگترین آن ناقوس طلایی گفته می شود و آن را به عنوان یکی از بهترین نمونه ناقوس های دنیا آن را میشناسند.

استادیوم گوا(Fatorda Stadium)

ظرفیت این استادیوم 19000 نفر و در سال 1989 ساخته شده است.

یکی از اولین استادیوم هایی است که به طور حرفه ای برای فوتبال ساخته شده است که طول آن 106 و عرضش 90 متر میباشد.

معبد شانتا دورگا(Shree Shantadurga temple)

این معبد در شمال گوا و 33 کیلومتری پانجی قرار دارد و برای شانتادورگا(یکی از خدایان هندو) که میانجی میان خدایان شیوا و ویشنو بوده، بنا شده است.

بنا توسط پوشش گیاهی زیبایی محصور شده است.

ساخت معبد شانتا دورگا از سال 1730 آغاز گردید و در سال 1738 تکمیل شد، بازسازی آن نیز در سال 1990 انجام شد و لازم به ذکر است که معماری هندو- پرتغالی در آن به چشم میخورد.

بنا شامل یک معبد اصلی و سه معبد کوچکتر در اطرافش است. در مقابل معبد، بنایی سفید رنگ وجود دارد که به آن Deep Stambha (ساختمان نور)می گویند. Deep به معنای شمع مخصوص وStambha به معنای ستون است. این ساختمان در بسیاری از معابد هندو دیده میشود که برای مناسبت های خاص مثل جشن ها و اعیاد در آن ها شمع روشن می کنند.

پانجی(Panji)

پانجی که به آن پانجیم هم گفته می شود با جمعیت حدود 114 هزارنفر به عنوان بزرگترین منطقه گوا و واقع شده در شمال آن، به معنای منطقه ای می باشد که هیچ وقت سیل نمی آید. پانجی در سال 1987 پایتخت این شهر شناخته شد.

در طراحی ساختمان های قدیمی و رنگی این منطقه تاثیر پرتغالی ها به خوبی مشاهده می شود که از ساختمان های اصلی آن میتوان به موزه ایالتی گوا، کلیسا ی اصلی شهر و مسجد جامع پانجیم اشاره کرد.

Our Lady of the Immaculate Conception Church کلیسای اصلی شهر است که در سال 1541در قالب کلیسایی کوچک در شهرساخته شد اما در سال 1600 تبدیل به کلیسای بزرگتری گردید.

مسجد جامع پانجیم که مسجد صفا نیز نام دارد در این منطقه قرار دارد. این مسجد به دستورابراهیم شاه) پادشاه بیجاپور) در سال 1560 ساخته شده است و در دیواره های آن قوس های معماری اسلامی دیده می شود.