پایتخت تجاری وبزرگترین شهر: کلمبو
پایتخت سیاسی: سری جایاواردنپوراکوته
شهرهای مهم: کندی، دهیوالا، موراتوآ، نگومبو
واحدپول: روپیه سریلانکا(LKR)
زبان رسمی: سینهالی، تامیلی
اختلاف ساعت:2:00+
دین: بودایی، هندو، مسلمان سنی، مسیحی، کاتولیک روم
پیش شماره:94+
جمعیت:20,277,000 نفر
مساحت: 65,610 کیلومتر مربع
سریلانکا، جزیره ای در آسیاجنوبی و نزدیک به جنوب شرقی هندوستان که تا سال 1972 در استعمار بریتانیا بود و سیلان نیز نام داشت.
مرزهای دریایی کشور، ازشمال غربی: هند و درجنوب غربی: مالدیو هستند.
سریلانکا بعنوان عضو موسس انجمن همکاری های آسیای جنوبی، عضویت در سازمان ملل متحد، عضو مشترک المنافع سازمان ملل و بالاترین امتیاز ازنظر شاخص توسعه انسانی شناخته میشود.
درآمدکشور از تولید و صادرات قهوه، سنگ های قیمتی، چای، نارگیل و ادویه جات تامین میگردد.
آب و هوای کشور بطور معمول، مرطوب و استوایی به همراه بارانهای موسمی از اکتبر تا ژانویه و می تا جولای میباشد.
باتوجه به اینکه سریلانکا کشوری کوچک است اما در تنوع زیستی رتبه بیست و پنجم جهان و بالاترین آمار در آسیا را بخود اختصاص داده است.
27% از گیاهان گلدار ازجمله: اطلس، اقاقیا، آبنوس، ماهون، ساج و 22% از پستانداران مانند: آهو، گراز وحشی، لوریس کوچک، خرس تنبل، رولانگور بنفش و خارپشت تماما بومی این کشور هستند.
از تمامی گونه های موجود در چندین پارک ملی و زیستگاه طبیعی بخوبی محافظت و نگهداری میکنند.
کشوری متنوع در فرهنگ، ادیان ، زبان و ساکنین است. علاوه بر کثرت سینهالی ها، گروه های زیادی از تامیل هند، مالزیایی ها، کافیرس و بومی های ودا به این سرزمین مهاجرت کردند. استعمار و مهاجرت اقوام گوناگون به سریلانکا، تنوع غذایی زیادی را با خود به ارمغان آورد اما اصلی ترین بخش خوراک این کشور از نارگیل، برنج و ادویه جات تامین میگردد.
غذاهایی پر از ادویه بصورت آب پز و بخارپز با گوشت گاو، مرغ، گوسفند، بز یا ماهی همراه با برنج، عدس، میوه جات و سبزیجات فراوان طبخ میشود.
آواز و پایکوبی لازمه زندگی سریلانکایی ها بحساب میاید که از سبک های مربوط به دوران استعمار(سبک اروپایی بویژه پرتغالی)، باستانی، سنتی مذهبی بودا و بالیوودی نشات گرفته است.